Η καλλιέργεια κολπικού υγρού παράλληλα με την άμεση μικροσκόπηση νωπού παρασκευάσματος μας δίνει πλήθος πληροφοριών όσον αφορά τη φυσιολογική χλωρίδα του κόλπου αλλά και για την ύπαρξη παθογόνων μικροοργανισμών. Η καλλιέργεια χωρίζεται σε διάφορες κατηγορίες ξεκινώντας από την απλή αερόβια, αναερόβια στην οποία θα αναζητήσουμε τη candida sp. Πρόκειται για βασικό μύκητα που προκαλεί κολπίτιδα με συμπτώματα έντονου καύσου και φαγούρας με λευκωπό έκκριμα το οποίο μοιάζει με “κομμένο γάλα” και για τη θεραπεία χρειάζεται αντιμυκητισιακή αγωγή. Η candida sp πολλές φορές θεραπεύεται με δυσκολία. Εάν όντως υπάρχει αντίσταση, σε αυτή τη περίπτωση πραγματοποιείται αντιμυκητόγραμμα το ποιο αναδεικνύει τη κατάλληλη θεραπεία
Ένα άλλο βασικό παθογόνο του κόλπου είναι ο β- αιμολυτικός στρεπτόκοκκος ομάδος Β (strept.agalactiae ). Το παθογόνο αυτό προκαλεί δυσάρεστα συμπτώματα κολπίτιδας και πρέπει να ελέγχεται στην κύηση μεταξύ 35ης και 37ης εβδομάδας καθώς αποτελεί αίτιο νοσηρότητας και θνητότητας των νεογνών. Η θεραπεία του είναι απλή καθώς είναι ευαίσθητος στη πενικιλίνη.
Η Gardnerella Vaginallis ή αλλιώς αιμόφιλος του κόλπου είναι ένα πλειομορφικό αερόβιο, αναερόβιο βακτήριο το οποίο προκαλεί κολπίτιδα με δύσοσμο έκκριμα. Συναντάται αρκετά συχνά και θεραπεύεται εύκολα με συγκεκριμένη αγωγή.
Ένα άλλο παθογόνο του κόλπου είναι το παράσιτο τριχομονάδα. Αυτό το παθογόνο μεταδίδεται σεξουαλικώς, προκαλεί κολπίτιδα με αίσθημα καύσου και πολλές φορές μπορεί να συναντηθεί και στη γενική εξέταση ούρων.
Εκτός των παθογόνων μικροοργανισμών στη καλλιέργεια κολπικού υγρού αναπτύσσεται επίσης η φυσιολογική χλωρίδα του κόλπου , “τα καλά μικρόβια”, οι γαλακτοβάκιλλοι που δρουν προστατευτικά στο περιβάλλον του κόλπου.
Τα gram αρνητικά μικρόβια, όπως το E.COLI , η Klebsiella sp. όταν ανευρίσκονται σε μικρή ανάπτυξη άνευ πυοσφαιρίων και με ύπαρξη καλής φυσιολογικής χλωρίδας δεν αξιολογούνται. Σε περίπτωση ύπαρξης πολλών πυοσφαιρίων και μειωμένης χλωρίδας θα πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Η λήψη των δειγμάτων κολπικού και τραχηλικού πρέπει να γίνονται από εξειδικευμένο προσωπικό, διασφαλίζοντας την εγκυρότητα της εξέτασης.
Παθογόνα στον τράχηλο
Τα παθογόνα που αναφέραμε αφορούν τη παθογένεια του κόλπου, υπάρχουν και μικροοργανισμοί όμως που αποικίζουν τον τράχηλο. Αυτοί είναι το ουρεόπλασμα (ureoplasma urealiticum ), το mycoplasma hominis και τα χλαμύδια. Τα συγκεκριμένα παθογόνα προκαλούν τραχηλίτιδα όταν η ανάπτυξη είναι > 1000 cfu /ml και θα πρέπει να ελέγχονται στη κύηση καθότι ενοχοποιούνται για εμφάνιση αποβολών. Η ανάπτυξη της τάξεως του 1000 ή 10000 cfu/ml συνηγορεί υπέρ αποικισμού και συνήθως δε χρήζει αγωγής, βέβαια όλα αυτά θα πρέπει να συνεκτιμούνται με τη κλινική εικόνα και εξέταση από τον θεράποντα γυναικολόγο.