Η ουρολοίμωξη είναι η πιο κοινή λοίμωξη του ανθρώπινου οργανισμού. Τα συνήθη ουροπαθογόνα είναι το Ε. COLI , ENTEROCOCCUS ,KLEBSIELLA , PR. MIRABILIS ως παθογόνα της κοινότητας και η pseudomonas aeroginosa κυρίως σε νοσοκομειακούς ασθενείς και ιδίως σε άτομα που φέρουν καθετήρα. Η ανατομία του γυναικείου φύλου (εκτεθειμένη ουρήθρα) αποτελεί προδιάθεση ως προς τη λοίμωξη καθώς επίσης και η σεξουαλική επαφή.
Η λοίμωξη έχει ανιούσα πορεία ξεκινώντας από ουρηθρίτιδα , κυστίτιδα και εξελίσσεται σε πυελονεφρίτιδα (λοίμωξη των νεφρών).
Τα συμπτώματα είναι ο πόνος της ουρήθρας, η δυσουρία , πόνος χαμηλά στη κοιλία (κυστίτιδα) και ο πυρετός ο οποίος υποδηλώνει την προσβολή των νεφρών.
Η διάγνωση γίνεται με την καλλιέργεια ουρών αλλά και τη γενική εξέταση ουρών οπού μας δίνονται οι πληροφορίες σχετικά με τα έμμορφα στοιχεία. Τα κατάλληλα ούρα είναι τα πρώτα πρωϊνά όπου συλλέγονται ύστερα από καθορισμό της περιοχής με απλό σαπούνι όχι αντισηπτικό και αφήνοντας να φύγουν τα πρώτα ούρα. Πρέπει να μεταφερθούν στο εργαστήριό το συντομότερο δυνατόν.
Βάση του αντιβιογράμματος θα δοθεί η κατάλληλη αντιβιοτική θεραπεία οπού και θα πρέπει να γίνει κατά το σωστό τρόπο. Η μη τήρηση των δόσεων, η μικρή ή μεγάλη διάρκεια της χορήγησης οδηγεί σε υποτροπιάζουσες λοιμώξεις, σε πολυανθεκτικά στελέχη αλλά και σε αποικισμό της ουρήθρας.